O INVENTOR DE MONSTROS
Ramoncete non quería aprender a ler. Tantas letras xuntas parecíalle un aburrimento enorme, e non terminaba de entender por que todos os maiores e moitos outros nenos, gozaban tanto coa lectura.
El miraba as letras e non vía nada interesante, a el que tanto lle gustaban as historias de monstros e bichos terribles. Un día paseaba pola tenda de disfraces de don Mostrocho. Encantáballe aquela tenda, porque don Mostrocho era capaz de inventar os monstros máis alucinantes, e cada ano tiña moitos novos monstros, co difícil que era só inventar un novo!
Aquel día o dono da tenda lía, e a Ramoncete chamoulle a atención:
- Por que le tanto? se os libros non din nada interesante!
- Como que non? - respondeu don Mostrocho.
- Pois claro, non din nada de monstros nin bichos- engadiu o rapaz.
- Non podo crelo! - exclamou sorprendido o tendero- Aínda non che contei o meu secreto?
Entón don Mostrocho tomou o libro que estaba a ler e ensinoullo a Ramoncete.
- Que ves aquí?
O neno comezou a ler con certa dificultade e desgana.
- Non, non! , así non. Tes que miralo todo. Se queres podes afastarcho un pouco, ou mesmo darlle a volta. Non ves algo diferente?
Ao momento Ramoncete viuno: as liñas e letras daquela páxina formaban un gran debuxo que lle lembraba a un dinosauro!, e un enorme sorriso debuxouse na súa cara. Comezou a pasar as follas e descubriu moitas outras figuras en cada páxina, segundo largábanse e acurtaban as liñas, ao dereito, de lado e ao revés, e sen deixar de imaxinarse que podían ser monstros, animais ou pantasmas...
- Agora xa sabes como invento tantos monstros- dixo don Mostrocho guiñándole un ollo.- O único que tes que facer é ler a páxina, e logo mirala para descubrir o monstro que esconde. Sabías que case todas teñen algo especial? só hai que saber velo.
Ramoncete despediuse ilusionado co seu novo descubrimento, e desde aquel momento era raro non atoparlle cun libro na man, buscando as figuras que escondía, e sen sequera darse conta das miles de cousas novas que aprendía, cada día, a través dos seus libros.
No hay comentarios:
Publicar un comentario